- meşiy
- (-şyi)
а хожде́ние, ходьба́; похо́д, марш
meşiyi askerî — вое́нный марш
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
meşiyi askerî — вое́нный марш
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
arxaş — (Gəncə) bax arxaj II. – Beyjə heş xəvərimiz olmuyuf, qoyun arxaşdan yellənif, özünü meşiyə verif, çaqqal üş toğlu yaralıyıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basma — I (Gəncə, Göyçay, Kürdəmir) qamışdan hörülən həyət qapısı II (Ağdam) yalan, gop. – Bejə yerə boğazını yırtma, hamı bilir ki, sözləriyin hamısı basmadı III (Çənbərək, Hamamlı, Xanlar, Kürdəmir) kərmə (mal peyinindən hazırlanan yanacaq). – Basmanın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cələ — I (Hamamlı, Qazax, Tovuz) bax cala. – Kürün qırağındakı meşiyə biz cələ de:rix’ (Qazax); – Quzuları cələ: burax, otdasın (Tovuz) II (Cəbrayıl, Daşkəsən, Goranboy) boğaz xəstəliyi adı. – Uşağın boğazınnan çıxan cələdi (Daşkəsən); – Gədənin… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kərəm — (Bakı, Cəlilabad, Salyan) dəfə. – Bi kərəm meşiyə gedəndə qabağıma bi ayi çıxdi (Cəlilabad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
köşk — (Cəlilabad) meşə. – Meşiyə diyərüg biz köşk … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tala — I (Zəngilan) böyürtkən. – Uşaxlar meşiyə tala yığma: getdilər II (Şərur) topa. – Qarpızı tərpətmə, tala dağılar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tülküdurmazdan — (Ağdam, Qafan, Şuşa) səhər tezdən, işıqlanmamışdan. – Tülküdurmazdan gəlif kəsdirif qapının ağzını (Ağdam); – Mən həməşə tülküdurmazdan durub malı aparıram otarmağa (Qafan); – Tülküdurmazdan duruf gedif meşiyə (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vızqa:x — (Oğuz) qorxaq. – Unnan gecə meşiyə gidən ulmaz, vızqa:xdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti